Best adventure ever. So far.

twee dagen gingen we in de jungle, en 1 nacht. Niet een of ander park met mooie paadjes waar je overheen moest, maar de jungle. 'Kan makkelijk, is toch cool.' Dachten we vantevoren. We waren met zijn vijfen, 2 gidsen, Paultje, Naho uit Japan en ik. Ieder had een rugzak met daarin een fles water, een slaapzak, een hangmat en een zeiltje om onder te slapen. En vier van de vijf kregen een machete, om de weg mee vrij te hakken. Ik hoefde er geen en voor Paul was die machete natuurlijk net een cadeautje van Sinterklaas. Nou daar gingen we dan, de gids had een mooi plekje uitgekozen om te beginnen, een stukje oerwoud dat zo ongeveer recht naar beneden liep en vanaf daar begon het tracken. Heuvel af, soms was het zo steil dat je geen andere keus had dan zitten en je een stuk naar beneden te laten glijden totdat je tegen een boom knalde, of waar het minder steil was zodat je houvast kon vinden. Dan door de rivier waden naar de overkant (het water stond gelukkig niet zo hoog dat we moesten zwemmen), en aan de andere kant even steil als je naar beneden was gekomen weer omhoog klauteren tegen de volgende heuvel. Soms ging het dalen en stijgen makkelijk, dan kon je een stukje over de rotsen klauteren. Soms ging het voor geen meter en moest je je omhoog hijsen aan boomstronken en wortels die uit de grond staken terwijl er zowat geen houvast was voor je voeten. Een paar keer ben ik uitgegleden en hing ik letterlijk aan een wortel van een boom te bungelen tot ik weer iets kon vinden om op te staan. Soms liep je redelijk op gelijke hoogte door niet de hele heuvel te beklimmen maar er halverwege omheen te lopen, wat knetter zeer doet aan de binnenkant van je rechter enkel en de buitenkant van je linker enkel omdat het zo steil was. De rivier was onze gids, die liep van het eerste dorpje naar het volgende dorpje waar we de volgende dag aan zouden komen, dus het enige wat we hoefden te doen was ervoor zorgen dat we in de buurt van de rivier bleven. We zijn ook afgeweken naar zijsprongen en Paul en ik zijn ook samen onder een waterval gedoken om even af te koelen.

Na vier uur lopen was het tijd voor de lunch. Aangezien het verboden is om te jagen hadden we canned food mee, en er was een mannetje midden in de jungle die vast een vuurtje voor ons had gemaakt. We aten uit bamboestokken die doormidden gespleten waren, en we aten met zelfgemaakte lepels en chopsticks, ook uit bamboe gesneden. En we kookten rijst uit (verrassing) bamboestokken waar de schil van af was gesneden zodat het niet zou verbranden als je het in het vuur zette. Na de maaltijd zijn we weer doorgestampt totdat we geen water meer hadden. We hadden ieder maar 1 fles mee en geloof me als ik zeg, met een jungletrack als deze heb je wel iets meer nodig. Dus leerde onze gids ons takken te herkennen die we kapot konden hakken zodat er water uit kwam stromen. En oude bananenbomen, waar je water uit kan drinken met een rietje gemaakt van een blad. En weer uit bamboe, als je daar een gat in hakt stroomt er zoveel water uit dat je je fles ermee kunt vullen. Bamboewater is het lekkerste water wat ik in heel maleisië heb gedronken overigens, het smaakt precies als Nederlands kraanwater!
Na een paar korte pauzes en heerlijk even gezwommen te hebben in de rivier, kwamen we aan in het 'kamp'. Ik weet niet hoe hij het deed maar het mannetje zat er alweer met een vuurtje, en nadat we onze bedden hadden klaargemaakt (lees: hangmatten hadden opgehangen), en onze eigen bekers uit bamboe hadden gehakt, en Paultje heeft zelfs noggeprobeerd zijn eigen vuur uit niks te maken, maar dat was toch iets te hoog gegrepen, hebben we een superdeluxe maaltijd gegeten die bestond uit instant noodles, bamboo rice, bloemkool en tonijn uit blik en zoete aardappelen. Jummie! We sliepen ongeveer een uur later. De nacht was ijskoud, maar gelukkig kwam daar al snel verandering in en zweette je rond 9 uur je slaapzak uit. Ontbijten, spullen inpakken, en weer door. Slimme slimme Anna had natuurlijk bedacht dat het handig was om 2 dagen de jungle in te gaan met een mooi wit shirtje dus die kan ik nu wel weggooien. :) We hadden wat tijd over omdat we sneller liepen dan gemiddeld, dus halverwege hebben we ongeveer een uur een pauze genomen en geluncht en gebadderd in de rivier en van stenen afgesprongen in de rivier en genoten van de allermooiste plek die ik heb gezien daar en toen hadden we nog 1 wandeling te gaan van 1,5 uur.
Toen was ik echt kapot, en toen kwam nog de laatste heuvel. Alles trilde, en het werd steeds steiler en steiler. Het enige wat je kan denken is: ' de ene voet en de andere voet en links en rechts en links rechts links rechts oh nee andersom en val ik al flauw? Nog niet dus ik kan nog lopen hoever nog? Gewoon blijven ademen en die voeten voor mekaar blijven zetten..' enz. Toen voelde ik echt dat mijn lichaam het zowat niet meer trok maar ik wil natuurlijk ook geen watje zijn en iedereen ophouden dus stampte ik door tot ik bovenaan was. Best feeling ever. En dan in 1 teug de rest van mijn water opdrinken. Vanaf daar was het nog een klein stukje de heuvel af over een paadje en hup, weer de bewoonde wereld in. Auto's! Weird.
Al met al: beste avontuur tot nu toe. En we hebben nooit lekkerder gedouchet en geslapen dan die avond! Haha!