Waar ze Finding Nemo hebben gefilmd.

Duiken op een van de mooiste plekken ter wereld. Het is eigenlijk niet te omschrijven, zoals zoveel dingen waar ik toch graag over wil vertellen.

We waren met een groep van 7 mensen, en het duurde 1 uur en een kwartier voor we er waren met de boot. De zee was super wild dus Paul en ik waren allebei hartstikke misselijk toen we aankwamen. Heerlijk om dan in de klotsende golven al je gear aan te moeten trekken en je spullen te checken en in het water te springen. Maar eenmaal onder water was die misselijkheid zo onbelangrijk. Het verschil met Sipadan en andere mooie plekken is niet zo erg duidelijk, alleen is Sipadan in alles net iets meer. Meer vissen, meer koraal, grotere vissen, mooier koraal, beter zicht, meer diversiteit, en alles net een stukje mooier dan de rest.
De eerste duik was een walldive, wat dus wil zeggen dat de grond recht naar beneden de afgrond in gaat, en daar zijn we een stuk langs afgedaald, en vanaf daar zijn we ook een stukje het diepe blauwe water in gezwommen tot je niks anders zag dan blauw voor en achter en boven en onder je. Daar vond ik niet zoveel aan want ik werd nogal gedesoriënteerd en erg misselijk, maar er was een mogelijkheid om hammerheads te zien. We hebben ze uiteindelijk helaas niet gezien, en ook geen stingrays (zo'n supergrote mooie rog). Maar we hebben meer dan genoeg andere mooie dingen gezien. :)

Na de eerste duik moesten we een uur pauze nemen vanwege het stikstofgehalte in je bloed dus toen was ik helemaal bijgekomen. Paul alleen niet dus die moest de tweede duik overslaan omdat hij bang was dat ie net als de vorige keer tien meter onder water over zijn nek zou gaan.
De tweede duik was in de turtle tomb, een hele grote grot onder water waar je dus echt niks ziet als je erin zwemt en waar veel turtles in verdwalen dus er liggen veel lijken en skeletten van seaturtles. En na de grot gingen we een stukje langs een andere wall tot we uiteindelijk een enorme school Jacks tegen kwamen. Ik weet het niet zeker maar dat zijn volgens mij die vissen in Finding Nemo die allemaal figuurtjes maken om de vader van Nemo en Dori te helpen richting Sydney. En als ik zeg enorm bedoel ik dus echt minstens 500. Je kon erin zwemmen en dan vormden ze zich om je heen en dan zat je midden in een groep vissen. Geen blauw meer van het water maar alleen maar jacks. Zoals ik al eerder zei, onbeschrijflijk.
Na de tweede duik moesten we weer een uur rusten en toen kwam de laatste duik, op het meest beroemde punt van Sipadan, Barracuda Point. Die begon waar we eindigden bij de vorige duik dus er was nog een deeltje van die Jacks over dus daar heeft Paul ook nog een stukje van meegekregen gelukkig. En daarna zouden we de enorme scholen van Barracuda tegenkomen, maar die heb ik gemist. Er was een enorm sterke stroming dus je moest je vasthouden aan een stuk steen of dood koraal en dan was er voor ons een hele grote groep barracuda's maar ik was te ver doorgezwommen dus ze waren te ver weg voor mij helaas. Paul heeft ze wel meegekregen. Ik was lekker om me heen aan het kijken naar de miljoenen kleine visjes en zeeschildpadden en white reef sharks. En daarna lieten we ons los en zonder te zwemmen werden we door de stroming langs de mooiste plekken gevoerd. Ik vond het wel een beetje eng omdat ik telkens sneller ging dan de divemaster dus ik was een beetje afgeleid maar het was alsnog fantastisch.

Ik weet niet zo goed wat je allemaal ziet, maar het is echt precies Finding Nemo. De kleine en grote visjes in het koraal ziet eruit als spitsuur op de snelweg en als je niet naar het koraal keek maar iets erboven zwommen de iets grotere vissen en als je dan in het diepe keek zwommen er soms vissen voorbij langer dan mijn armen. En dan heb je nog de turtles die zo dichtbij komen dat je ze zowat kan aaien en de white reef sharks die soms langer waren dan mijn benen en die zo indrukwekkend zijn met die kille ogen. En nog miljoenen andere bijzondere vissen en koralen die tussen dier en plant inzitten. Als ik eraan terugdenk is het net niet echt. Meer alsof ik een 3D natuurdocumentaire heb zitten te bekijken. :p

En toen moesten we weer op de boot terug, helaas. Als afscheid hadden nog twee turtles seks aan het oppervlak van het water en toen begon de weg terug.

En nu voelt het voor mij echt als het einde van mijn reisje. We hebben nog 1 weekje, en daarin moeten we twee vliegtuigen pakken en een bus van KL naar Singapore, en alle kadootjes kopen voor thuis. Bah, thuis.